Kardynał wpatrujący się w gwiazdy
Zenon Grocholewski przyszedł na świat 11 października 1939 r. w Bródnie koło Pniew. W 1957 r. wstąpił do Arcybiskupiego Wyższego Seminarium Duchownego w Poznaniu, które ukończył w 1963 r., uwieńczając święceniami kapłańskimi swoje teologiczne studia. Po trzech latach pracy duszpasterskiej, podjął specjalistyczne studia prawnicze na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, uzyskując tam doktorat. Ks. kard. prof. Zenon Grocholewski to niezwykły polski duchowny katolicki, człowiek niesłychanej pracowitości, znakomity prawnik, a zwłaszcza wybitny znawca prawa kościelnego, przez wiele lat szef Kongregacji ds. Edukacji Katolickiej (dawniej Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego): w 1982 r. mianowany jej podsekretarzem, a w 1999 r. został jej prefektem.
Od teologii zastępstwa ku teologii dialogu
Dowartościowanie znaczenia Objawienia judaistycznego dla integralnego ujęcia powstawania Kościoła ma już swoją historię, której z pewnością należy doszukiwać się w doktrynie Drugiego Soboru Watykańskiego (1962-1965), gdzie została w sposób zwięzły i obowiązujący przedłożona. Naturalnie, większe uwzględnienie Starego Testamentu w teologii katolickiej skutkuje nie tylko zmianami w obszarze eklezjologii, lecz i w odniesieniu do pozostałych dyscyplin teologicznych. W naszej refleksji skoncentrujemy się jednak przede wszystkim na nauce o Kościele. A precyzyjniej, określając zasięg naszych analiz, ograniczymy się do eklezjogenezy, stanowiącej jedynie część eklezjologii, obejmującej przecież nie tylko genezę Kościoła, ale jego naturę, strukturę i misję.
Kultura Kościoła i kultura świecka – jedność w odmienności
Założeniem niniejszego przedłożenia jest wykazanie, iż stawanie się Kościoła prowadzi do dialogicznego spotkania ze środowiskami, które są poza Kościołem. Więcej: ten proces powstawania wspólnoty Bosko-ludzkiej z jednej strony zmierza do koniecznej krytyki wewnętrznego środowiska eklezjalnego i jego oczyszczenia, a z drugiej: wzmacnia kulturę świecką, a tym samym wpływa na właściwy rozwój całego świata, i to nie tylko w wymiarze duchowości. Niniejsza refleksja ma być zarówno kwestionowaniem procesów alienacji życia eklezjalnego, jakie zachodzą w społeczeństwach Unii Europejskiej, jak i też głosem sprzeciwu wobec różnych form populizmu i fundamentalizmu, jakie ujawniają się z całą ostrością we wnętrzu samego Kościoła.
Karl-Heinz Menke: Wolność teonomiczna i libertariańska. Porównanie metakrytyczne
Niedawno wśród teologów niemieckich wybuchnął kolejny spór o koncepcje wolności, prowadzący do zakwestionowania wiążącego charakteru nauczania Kościoła. W sposób dość jednoznaczny postawili je pod znak zapytania pan prof. Magnus Striet (Freiburg) oraz pani prof. Saskia Wendel (Tybinga). Mimo to, warto podkreślić wielki wysiłek tych wiodących przedstawicieli szkoły libertariańskiej na wypracowywanie rozumienia wolności tak indywidualnej, jak i w pracach teologicznych. Niestety ostatecznie konkludują oni, że nie ma sakramentalnej reprezentacji Chrystusa w Kościele.
Kościół powszechny i Kościół lokalny: Skałka Paulinów
Niniejsza prezentacja, składająca się z pięciu części, dąży do ukazania lokalnego Kościoła, jakim jest monastyczna społeczność Paulinów na krakowskiej Skałce na tle panoramy Kościoła powszechnego. Przypomnimy sobie najpierw aktualną definicję Kościoła. Wobec olbrzymiej socjologizacji Kościoła współcześnie, warto zapoznać się z tym, co Kościół mówimy sam o sobie: jak on sam siebie definiuje w świetle intelektu i wiary. Następnie ukażemy fragmentarycznie historię powstawania Zakonu Paulinów, aby przejść do opisania paulińskiego skałecznego Kościoła i jego eklezjalnych przejawów.
Struktura instytucjonalno-duchowa Kościoła i jej metamorfoza
Mamy tu do czynienia z tematem przekrojowym o charakterze syntetyzującym, co już z góry narzuca konieczność skrótów, aby osiągnąć pewne wnioski odnośnie do rozumienia władzy w Kościele, sposobów jej sprawowania i modyfikacji na przestrzeni jego dziejów. Ponieważ struktura kościelna nie jest tylko instytucjonalna, ale i duchowa, będziemy operować nie tylko metodą historyczną, ale i teologiczną. Co to oznacza? Nie będziemy ujmować Kościoła jedynie w świetle historii i socjologii, aby odtworzyć szereg już opisanych procesów dziejowych, których on sam podlegał czy też je współkształtował. Historyk nie jest bowiem w stanie odkryć początku, istoty czy końca eklezjalnego misterium. Akcent położymy na tę część jego rzeczywistości, jaką ogarniamy wiarą.
Więcej artykułów…
Statystyka
Odwiedza nas 5 gości oraz 0 użytkowników.
Zapraszam do lektury
Boski chleb człowieka…
Eucharystia była wielokrotnie zapowiadana już w Starym Testamencie. Szczególni…
Bosko-Ludzka Wspólnota. Podstawy Katolickiej Eklez…
W ciągu dziejów chrześcijaństwa rozumienie Kościoła było - i jest wciąż dalej -…
Chrześcijańska teologia w Azji…
Azja jest największym kontynentem na ziemi, zamieszkałym przez około dwie trzeci…