Świętość i grzeszność Kościoła w kontekście seksualnego wykorzystywania nieletnich

Problem świętości i grzeszności Kościoła sięga nie tyle jego istoty, co przede wszystkim jego natury. Dotyka on bowiem zamysłu Trójjedynego Boga, który pragnie włączyć człowieka we wspólnotę z Nim samym i z innymi ludźmi. Po to bowiem Bóg się odsłonił najpierw w akcie stworzenia, a później w akcie wcielenia, aby pojednać wszystko ze sobą i w sobie. „Tak bowiem Bóg umiłował Świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na Świat po to, aby Świat potępił, ale po to, by Świat został przez Niego zbawiony” (J 3, 16-17).

Zapraszam do rozważań

Homo ecclesiasticus

Historia poszukiwań odpowiedzi na pytanie: kim jest człowiek? jest z pewnością tak długa jak dzieje samej ludzkości, co jednoznacznie wskazuje, że nie znaleziono na to niełatwe pytanie odpowiedzi zadowalającej wszystkich. Odnosi się bowiem nie tylko do wszystkich przedstawicieli gatunku homo sapiens, lecz jest w pierwszym rzędzie kwestią, z którą musi się skonfrontować sam podmiot pytający. Pytając o wszystkich, pyta ostatecznie o samego siebie. Przedmiot badań jest tożsamy z podmiotem. W szczególnie w trudnych momentach życia (choroby, śmierci, straty, rozczarowania, zmiany) człowiek stawia sobie z całą natarczywością pytanie: kim jestem?

Zapraszam do rozważań

Niezbywalność teologii

 Uprawianie teologii jest nie tylko czymś inspirującym, lecz wręcz pasjonującym. Z jednej strony chodzi bowiem o przedmiot, który znajduje się w centrum jej zainteresowania, a którym jest przecież tajemnica Trójjedynego Boga, a z drugiej – staje się to sensem życia, treścią, którą należy dzielić się z innymi. Jest czymś inspirującym mówić o Bogu, Którego wcześniej człowiek mógł odkrywać i zgłębiać. Ta czynność jest też pasjonującą, bo prowadzi do rozwoju. Dlatego uprawianie teologii jest tak służbą, jak i pewnym zaszczytem

 Zapraszam do lektury

Boski chleb człowieka

Eucharystia była wielokrotnie zapowiadana już w Starym Testamencie.

Szczególnie wyraźnym zwiastunem i znakiem Nowego Przymierza są liczne przymierza starotestamentalne (np. z Abrahamem, Izaakiem, Jakubem, Noem, Mojżeszem, Gedeonem i innymi patriarchami). W biblijnych tekstach znajdujemy ponadto prefigurację tego sakramentu.

Zapraszam do lektury

-- Akt zawierzenia św. Józefowi --

 Treść "Aktu zawierzenia św. Józefowi" autorstwa gospodarza strony

 W uroczystość Niepokalanego Poczęcia, 8 grudnia 1870 r., Pius IX ogłosił św. Józefa patronem Kościoła powszechnego, zaś podczas II Soboru Watykańskiego Jan XXIII zadekretował, aby imię św. Józefa włączono do starożytnego Kanonu Rzymskiego. Z kolei Jan Paweł II oraz Benedykt XVI otrzymywali wiele pisemnych próśb, napływających z różnych miejsc, aby – biorąc pod uwagę pełnię komunii świętych – włączyć imię przybranego ojca Jezusa do tekstu Mszy świętej.

 Czytaj więcej

Ojcze Nasz. Medytacje z Jezusem

Jezus nie tylko uczy swoich uczniów, jak należy się modlić, ale On sam tak się modli. 'Ojcze nasz' to modlitwa Jezusa. Wypowiadając codziennie słowa Modlitwy Pańskiej nie potrafimy ustrzec się mechaniczności i zobojętnienia. Popadamy w rutynę, która zabija jej ducha. Trzeba więc 'Ojcze nasz' kontemplować, aby złączyć się z duchem Jezusa i stanąć wobec Ojca w postawie synowskiej. Refleksje o. prof. Andrzeja Napiórkowskiego, paulina z krakowskiej Skałki, nad poszczególnymi prośbami modlitwy 'Ojcze nasz', ukazują mądrość i piękno tego biblijnego tekstu - perły w chrześcijańskim skarbie duchowości.
Zapraszam do lektury